kk
Default banner
Разное
426 297 постов48 подписчиков
Всяко-разно
1

Знакомство №2 с новым бойз-бэндом 91 NINETY ONE

 

источник

Егер, адамдар өзара нәсілге, дінге, жүзге, руға бөлінбей өмір сүрсе, жақсырақ болар еді, адамдар бақыттырақ болатын еді деп ойлаймын. Кекілжіңнін көбісі ақша үшін болатын сияқты.Бос уақытымда сурет салып, FIFA ойнаймын. Жалғыз қалғанда өлең айтқанды ұнатамын.Сен толықтай ашыла алатын, сенетін адамыңмен өткізетін уақыт, сенің бақытты сәтің болып саналады.Астанаға көшіп келгенде, алтыншы сыныптан бастап футболмен айналыстым. Маған футбол өте ұнайды, мен футболист боламын деп ойлағанмын. Бірақ, музыкаға деген құштарлығым басымдырақ болып шықты.Ең алғашқы рет туысқандарымның алдында өлең айттым. Мен алтыда болдым, орындықтың үстіне шығып, ән-ұран айттым. Анам мені түзей беретін, ал мен ашуланатынмын. Қазір анам мені бәріне мақтан тұтып айтады.

BALA, Данияр Құлымша. Ақтөбе қаласы, Қазақстан

Мир станет лучше, если люди не будут искать различия между собой и делить друг друга на национальности, религию, жузы, роды или что-то еще. Возможно даже, что если не будет денег, люди будут еще счастливее. Мне кажется, многие проблемы возникают из-за денег.В свободное время я люблю рисовать, играть в FIFA. Люблю петь, когда остаюсь один.Самые счастливые моменты бывают с теми людьми, которым ты доверяешь и с кем ты можешь быть открытым. Я начал заниматься футболом с шестого класса, когда переехал в Астану. Мне очень нравился футбол, и я думал, что стану футболистом. Но потом музыкальные предпочтения взяли верх.В первый раз в жизни я пел у родственников. Мне было 6 лет, я взобрался на стульчик и начал петь наш гимн. Мама меня постоянно подправляла, а я злился на нее. Сейчас мама всем рассказывает про меня с гордостью, что я выступаю на большой сцене.

BALA, Данияр Кулумшин. Город Актобе, Казахстан

Қазір сахнаға шыққанда, бұрынғыдан да қатты қобалжимын. Ең алғаш кәсіби сахнам 9 жасымда, Қостанайда, аудандық балалар арасындағы конкурс болған. Мен бірінші орын алдым, маған ойыншық қойды сыйлады. Мен өте бақытты болдым. Ол (қой) әлі күнге дейін үйде жатыр :) Маған сол жеңістің сезімі, халықтың алдына шығып, солармен бөліскен ұнап қалды. Мен өз ісіме қаттырақ көңіл бөле бастадым. Адамдарға комплимент жаудырғанды ұнатамын. Тіпті, бірінші танысқан сәтте, егер адамның бір жері ұнаса, бірден айта саламын. Мен жалғыздықтың адамы емеспін, маған компания керек. Жалғыз серуендей алмаймын. Адамның ақ көңілдік пен түсіністігін бағалаймын. Адамға өзін, басқаның орнына қойып үйрену керек. Егер менде супер күш болса, уақытты билейтін едім :). Мен 30-40шы жылдардағы Америкаға барып қайтар едім. Мафияның басқарған, джаз бен мюзиклдер пайда болған заманына барғым келеді.Фрэнк Синатрамен бір сахнаға шықсам керемет болатын еді. Ол керемет адам.Ол романтикалық джаздың классигі, ал маған бұл жанр өте жақын.

ALEM, Батырхан Малик. Қостанай қаласы, Қазақстан

Выступая на сцене сейчас, я волнуюсь больше, чем когда выступал в детстве. Первый раз профессионально я выступал на региональном детском конкурсе в Костанае в 9 лет. Я занял первое место и мне подарили плюшевого барашка. Я был просто счастлив. Он до сих пор лежит дома. Мне понравилось это ощущение победы: выступать на сцене и делиться с публикой своей энергией. Я начал больше уделять внимания своему увлечению. Люблю делать людям комплименты. И даже при первом знакомстве, если мне что-то понравилось в человеке, я скажу ему об этом :) Я не одиночный человек, мне нужна компания. Я не могу гулять один. Я ценю открытость и понимание в людях. Человеку нужно уметь ставить себя на место других. Если бы у меня была super способность, то я бы хотел уметь перемещаться во времени и пространстве и отправился бы в Америку 30-40ых годов. В эпоху, когда образовался джаз, в эпоху мюзиклов и власти мафии. Было бы здорово спеть на одной сцене с Фрэнком Синатрой. Он очень крутой. Он классика романтического джаза и мне очень нравится этот жанр.

ALEM, Батырхан Маликов. Город Костанай, Казахстан

 
Үйден шығар кезде, міндетті түрде телефон мен құлаққапты алып жүремін.Үйде бір күн интернет пен техникасыз жүргенде, асылып қалатын едім.Адамдармен танысқан кезде, ең алдымен көзқарасына мән берем. Көзқарас арқылы, адамнын ойын оқуға болады.Ең алғаш сахнаға мектепте 5 жасымда шыққан едім. Юрий Шатуновтың "Детство" өлеңін "фанераға" айттым. Біртүрлі сезімде болдым, мен тіпті не болып жатқанын түсінбей жүрдім.Музыкант пен орындаушы деген екі түрлі түсінік. Музыкант, ішкі әлемімен сезген дүниесін өнерге салады.Жаңа жерге көшіп келгенде, далаға шығып, жаяу қыдырып, адасып жүремін. Алысқа кетіп, үйді іздеп, табуға тырысамын. Қысқасы - шытырман іздеймін.Маған "тетрадь смертидағы" тергеуші L ұнайды. Оның мистикалық тартымдылығы бар және оның миы жақсы істейді. Бэтменмен салыстырсақ, Эл айлакерлеу.Менің идеал демалысым - ешкім оятпайтындай толық ұйқыны қандырып алу. Сосын, жақсылап тамақ ішіп, қайтадан ұйқы қандыруды жалғастыру.

ZаQ, Мұхаметқалиев Дулат. Семей қаласы, Қазақстан

Выходя из дома, я всегда беру с собой телефон и наушники. Не могу жить без музыки. Я бы повесился, если бы я остался на целый день без техники и интернета. Знакомясь с новыми людьми, больше всего внимания я обращаю на взгляд человека. По взгляду можно понять, как этот человек относится к тебе. В 5 лет я впервые выступал на сцене в школе. Пел песню «Детство» Юрия Шатунова «под фанеру». Это было очень странно, я даже не понимал, что я там делаю, и что происходит. Есть разница между исполнителем и музыкантом. Музыкант создает что-то, что чувствует всей душой, и вкладывает себя в творчество. Приехав в новое место, я выхожу на улицу и просто блуждаю пешком. Как можно дальше ухожу от дома и потом стараюсь найти его. Ищу приключения, короче. Мне нравится детектив Эл из «Тетради смерти». Он такой мистически-притягательный, плюс у него хорошо варят мозги. Я бы сказал, он покруче Бэтмена даже. Мой идеальный выходной – полностью выспаться. Чтобы никто не будил. Потом хорошо покушать и опять выспаться

ZаQ, Мухаметкалиев Дулат. Город Семипалатинск, Казахстан

Маған адал, өз айтқанын істейтін адамдар ұнайды. Оларға әрдайым сенім артуға болады. Егер әр адам өзінің жақсы көретін, ішкі дүниесі қалайтын затпен айналысса керемет болар еді деп ойлаймын. Ең бастысы, ол ісімен басқаларға кедергі болмаса болды. Мен қазақ, орыс, корей тілдерінде сөйлеймін, ағылшын мен испан тілін үйрену үстіндемін. Тілдер әлемге басқа көзқараспен, басқа мәдениетпен қарауға көмектеседі. Мен тамақ пісірген кезде, ішкі сезім бойынша қоспаларды араластырам. Ең бірінші рет сахнаға бастауыш сыныптарда шықтым. Мен сахнаға шыққан кезде, сөздерді ұмытып қалғанмын. Музыка жалғасып ойнай берді, көрермендер маған, ал мен оларға қарап тұрдым. Қобалжу мен қорқыныш - екі түрлі түсінік. Толғаныс - жұмыстың жүз пайыз өтуіне ең қажетті сезім. Ең жаманы мүлде толғанбау, толғанбасаң, жаман шықтың деген сөз. Сахнада жан - дүниеңді ашпадың, энергетиканы бере алмадың деген сөз. Ең қызықты сәттер: "қара, мен не істей аламын", деген сөздерден басталады. Мені әрқашан табиғатқа тартып тұрады. Тарзанкадан секіруді, тауға шығуды ұнатамын, әсіресе қыста. Өткен қыста біз достарымызбен алты сағаттан астам Фурмоновка шыңының басына шықтық. Шыңға шығу барысындағы бостандық пен жеңіс сезімі ұмытылмайды.

ACE, Азамат Ашмакын. Алматы қаласы, Казахстан.

Мне нравятся честные люди, которые делают то, что говорят. На таких всегда можно положиться. Было бы здорово, если бы каждый человек на свете делал то, что он любит, и то, что у него хорошо получается. Главное, чтобы он при этом не мешал другим. Я говорю на казахском, русском и корейском языках, учу английский и испанский. Языки позволяют проникнуться другой культурой и смотреть на мир шире. Когда я готовлю, я сыплю разные специи по интуиции. Впервые я выступал на сцене в младших классах. Я выходил на сцену и забывал слова. Музыка продолжала играть, зал смотрел на меня, а я смотрел на них. Волнение и страх - это разные вещи. Волнение - неотъемлемая часть работы и то, что заставляет выкладываться на полную. Хуже, когда не волнуешься - значит ты плохо выступил. Значит не вложил в выступление душу, не передал энергетику. Самые веселые воспоминания начинаются с фразы "Смотри как я умею!" Меня всегда тянет на природу. Люблю прыгать с тарзанки, люблю ходить в горы, особенно зимой. Прошлой зимой мы с друзьями более шести часов поднимались на пик Фурманова. Это непередаваемое ощущение свободы и победы, когда взбираешься на вершину.

ACE, Азамат Ашмакын. город Алматы, Казахстан.

 

Музыкант болмаған жағдайда, кеменің капитаны болатын едім. Менің ең идеал күнім, таңғы жүгірістен басталады. Маған жалғыздықта серуендеген ұнайды. Ең алғашқы рет сахнаға 11 жасымда фристайл баттлға шықан болатынмын.Мен өзімнен жасы үлкен балаға қарсы шықан соң қатты қобалжыдым. Айтпақшы, мен ол баттлды ұтып алдым) Тек өз әуенін жарата алатын адам нағыз музыкант бола алады. Маған басқа адамдарды кемсіту арқылы өзін көтеретін адамдар ешқашан ұнамайтын. Тәкаппарлық пен үлкендерге сыйластық көрсетпеу ешкімді менің көзімде жақсы етіп көрсетпейді. Мен кино көп қарамаймын, тіпті бар кинолардың бір пайызын да қаарамаған шығармын. Бала кезімнен артист болуды армандағанмын, бірақ ата-анам ол арманымды аса қабылдамады, менің болашағымды асырап беретініне сене қоймады, жалпы ешкім қолдау көрсеткен жоқ. Алайда, мен өзіме сеніп, алға қарай, өз мақсатыма ұмтыла бердім. Бұл менің ең батыл ісім болды.

A.Z. Азамат Зенкаев. Атырау қаласы, Қазақстан

Если бы я не стал музыкантом, я бы стал капитаном корабля. Мой идеальный день начинается с пробежки очень рано утром. Мне нравится гулять в одиночестве. Впервые на сцену я вышел в 11 лет на фристайл-батле. Я очень волновался, потому что выступал против взрослого парня. Кстати, батл этот я победил. Великими музыкантами становятся только те, кто сами сочиняют свою музыку. Мне никогда не нравились люди, которые стремятся выглядеть крутыми за счет грубого обращения с другими. Высокомерное отношение к окружающим и неуважение к старшим не делает никого лучше в моих глазах. Я не смотрю много кино, наверно не посмотрел даже и 1% всех фильмов. С детства я хотел быть артистом, но родители не считали, что это серьезное занятие, что это обеспечит мне хороший достаток. Я устроился на работу ради них, но просиживать жизнь в офисе оказалось не для меня, и я ушел. Я не был уверен в том, что сцена даст мне обеспеченное будущее, и меня никто не поддерживал. Но я верил в себя и решил идти к своей мечте до победного. Это было самое смелое, что я сделал в жизни.

A.Z. Азамат Зенкаев. город Атырау, Казахстан