Түн.
Жұлдыздар тұр жымыңдап,
Жалғыз Ай тұр,
Мына менен сыр тыңдап.
Жұлдыз әне ағып түсті аспаннан,
Уақыттай
Тоқтамайтын зымырап.
Түн.
Жұлдыздар тұр жыласып,
Жалғыз Ай тұр,
Әжім бетін мұң басып.
Табиғаттың сыры барын білмеппін,
Тұрмағанша мына түнмен сырласып.
Түн.
Жұлдыз үні баяулап,
Ай барады аяңдап.
Сонда ұқтым мәңгі емесін өмірдің,
Таң да атты тіршілікті баяндап.
Ай мәңгілік, күн мәңгілік болғанмен
Мен мәңгілік тұра алмаспын аялдап.
Түн.
Келгенде қайта жай табам,
Айды көріп жайнаған.
Жұлдызды мржан байқағам,
Түн қайта бірақ туғанмен
Мен тумаспын қайтадан.
Гүлнұр Кәкімжанова