Сен сездің де, амалсыз үндемедің,
Сездің ғой жүрегіңмен күнде мені.
Сен мені сол шақтары құшақтап ап,
Жүрегіңе шақырып "кір" демедің?!
Сен неге қатыгезсің соншалықты,
Құлады ғой биіктен сонша мықты.
Сені ойлап ұйықтасам да, барша санам,
Түндегі Айға барып мұң шалыпты.
Сүймедің, "сүйемін" деп алдадың кеп,
Алақанға жүректі алмадың тек.
Жылуын да сезе алмай сендік демнің,
Сынықтарын сезімнің жалғадым көп.
Махаббат шыны емес жалғай салар...